De ziekte van Lyme, ook wel ‘lymeziekte’ of ‘lymeborreliose’ genoemd is een infectieuze aandoening. Het wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi. De ziekte van Lyme wordt overgedragen via een besmette teek. De schatting is dat een op de vijf teken de bacterie bij zich draagt. Twee procent van de mensen die door een teek wordt gebeten krijgt deze aandoening (bron: RIVM).
Huidverschijnselen van de ziekte van Lyme
Een uitbreidende blauwachtige tot rode vlek met centrale verbleking (Erythema migrans) is de meest bekende en het meest voorkomende (zichtbare) symptoom van de ziekte van Lyme. Gemiddeld ontstaat deze huidafwijking binnen een tot drie weken na de infectie. In sommige gevallen kan het zelfs maanden na de primaire infectie optreden. Je ziet het meestal rondom de insteekopening van de tekenbeet. De kenmerkende rode afwijking kan variëren van enkele centimeters tot 50 cm groot en spontaan vervagen. Verschillende verschijningsvormen zijn mogelijk, zoals een ringvormige vlek of een egale rode vlek. In het acute stadium van de ziekte kan erythema migrans gepaard gaan met andere symptomen zoals koorts, moeheid, gewrichtsklachten en spierpijn.
Blauw-rood huidgezwel
Een (pijnloos) blauw-rood huidgezwel (Borrelia lymfocytoom) is een zeldzaam vroeg huidsymptoom van de ziekte van Lyme dat ook bij kinderen wordt gezien. Het kan bij ongeveer drie procent van de geïnfecteerde mensen worden gevonden. De plek kan in grootte variëren tot enkele centimeters. Voorkeursplekken zijn de oren bij kinderen en het gebied rond de tepel (tepelhof) bij volwassenen.
Rode vlek
Een rode vlek met een onderliggende gezwollen huid (Acrodermatitis chronica atrophicans) is een huidafwijking die in het late stadium 3 van de ziekte van Lyme kan ontstaan. Het ontstaat als gevolg van een chronische ontsteking van de huid die kan resulteren in atrofie (verdunning) van de huid. Het wordt het vaakst gezien op de armen of benen en in sommige gevallen kunnen ook harde knobbels of een verharde huid zichtbaar en voelbaar zijn. Uiteindelijk kan na enkele weken tot maanden verdunning van de huid optreden met verlies van de haarfollikels, zweetklieren en talgklieren. Ook de elasticiteit van de huid kan zijn verminderd. Bij sommige mensen kan ook een rest hypo- of hyperpigmentatie ontstaan. Met name als er sprake is van zwelling ter plaatse, bijvoorbeeld op een been, wordt vaak in eerste instantie gedacht aan een oorzaak in de doorbloeding van de vaten, lymfoedeem of aan een oppervlakkige ontsteking van de vaten.
Herkenning van huidafwijkingen
Waarom is herkenning van de huidafwijkingen van belang? Niet iedereen met de ziekte van Lyme kan zich een tekenbeet herinneren. Dit percentage wordt geschat op slechts 50 procent. Om deze reden kan herkenning van de huidafwijkingen leiden tot een snellere diagnose en behandeling.
Met dank aan S.M. Habib, bewerking voor BeautyWeb: Jacha Rootlieb, afbeeldingen: Getty Images
Week van de Teek
Zodra het lente wordt, komen de teken weer tevoorschijn. Een tekenbeet kan de ziekte van Lyme veroorzaken. Om mensen te attenderen op de risico’s en het voorkomen van tekenbeten is het van 6 t/m 12 april 2020 de jaarlijkse Week van de Teek, georganiseerd door landelijke samenwerkende organisaties.
Voor meer informatie: www.weekvandeteek.nl
Zo snel mogelijk verwijderen
Een tekenbeet op zichzelf is geen reden om antibiotica te starten of om onderzoek te doen. Daarvoor is het aantal besmette teken in Nederland te laag. Wel is het belangrijk om de teek zo snel mogelijk (binnen 24 uur) te verwijderen met een klein pincet of tekentang.
